No edit summary
m (Text replacement - "\<br>།(.*)།" to "<br>$1། །")
Line 11: Line 11:
}}{{VerseVariation
}}{{VerseVariation
|VariationLanguage=Tibetan
|VariationLanguage=Tibetan
|VariationOriginal=།ཇི་ལྟར་ས་ཀུན་ཉམ་ངའི་གནས་གཞན་དང་བྲལ་དྲི་མེད་བཻ་ཌཱུརྱ།<br>།གསལ་མཛེས་ནོར་བུའི་ཡོན་ཏན་དྲི་བྲལ་དཔལ་ལྡན་སྟེང་ནི་མཉམ་གྱུར་ཏེ།<br>།དག་ཕྱིར་དེར་ནི་ལྷ་དག་སྣ་ཚོགས་ལྷ་དབང་ལྷ་ཡི་གཟུགས་ཤར་སྟེ།<br>།རིམ་གྱིས་ས་ཡི་ཡོན་ཏན་དྲལ་ཕྱིར་དེ་ནི་སླར་ཡང་མི་སྣང་འགྱུར།
|VariationOriginal=།ཇི་ལྟར་ས་ཀུན་ཉམ་ངའི་གནས་གཞན་དང་བྲལ་དྲི་མེད་བཻ་ཌཱུརྱ།<br>གསལ་མཛེས་ནོར་བུའི་ཡོན་ཏན་དྲི་བྲལ་དཔལ་ལྡན་སྟེང་ནི་མཉམ་གྱུར་ཏེ། །<br>དག་ཕྱིར་དེར་ནི་ལྷ་དག་སྣ་ཚོགས་ལྷ་དབང་ལྷ་ཡི་གཟུགས་ཤར་སྟེ། །<br>རིམ་གྱིས་ས་ཡི་ཡོན་ཏན་དྲལ་ཕྱིར་དེ་ནི་སླར་ཡང་མི་སྣང་འགྱུར། །
|VariationOriginalSource=[https://adarsha.dharma-treasure.org/kdbs/degetengyur/pbs/2916191 Dege, PHI, 135]
|VariationOriginalSource=[https://adarsha.dharma-treasure.org/kdbs/degetengyur/pbs/2916191 Dege, PHI, 135]
|VariationTrans=Suppose the earth became completely free from all uneven places, gaps, and dirt<br>And were a surface of clear and spotless beryl, with the stainless qualities of a jewel, splendid, and even.<br>Due to its purity, a reflection of the array of the abode of the lord of gods, Indra [himself], and the maruts would appear in it,<br>But since the earth would gradually lose those qualities, [that reflection] would disappear again.
|VariationTrans=Suppose the earth became completely free from all uneven places, gaps, and dirt<br>And were a surface of clear and spotless beryl, with the stainless qualities of a jewel, splendid, and even.<br>Due to its purity, a reflection of the array of the abode of the lord of gods, Indra [himself], and the maruts would appear in it,<br>But since the earth would gradually lose those qualities, [that reflection] would disappear again.

Revision as of 13:27, 16 September 2020

Ratnagotravibhāga Root Verse IV.27

Verse IV.27 Variations

भूर्यद्‍वत्स्यात् समन्तव्यपगतविषमस्थानान्तरमला
वैडूर्यस्पष्टशुभ्रा विमलमणिगुणा श्रीमत्समतला
शुद्धत्वात्तत्र बिम्बं सुरपतिभवनं माहेन्द्रमरुता-
मुत्पद्येत क्रमेण क्षितिगुणविगमादस्तं पुनरियात्
E. H. Johnston as input by the University of the West.[1]
bhūryadvatsyāt samantavyapagataviṣamasthānāntaramalā
vaiḍūryaspaṣṭaśubhrā vimalamaṇiguṇā śrīmatsamatalā
śuddhatvāttatra bimbaṃ surapatibhavanaṃ māhendramarutā-
mutpadyeta krameṇa kṣitiguṇavigamādastaṃ punariyāt
E. H. Johnston as input by the University of the West.[2]
།ཇི་ལྟར་ས་ཀུན་ཉམ་ངའི་གནས་གཞན་དང་བྲལ་དྲི་མེད་བཻ་ཌཱུརྱ།
གསལ་མཛེས་ནོར་བུའི་ཡོན་ཏན་དྲི་བྲལ་དཔལ་ལྡན་སྟེང་ནི་མཉམ་གྱུར་ཏེ། །
དག་ཕྱིར་དེར་ནི་ལྷ་དག་སྣ་ཚོགས་ལྷ་དབང་ལྷ་ཡི་གཟུགས་ཤར་སྟེ། །
རིམ་གྱིས་ས་ཡི་ཡོན་ཏན་དྲལ་ཕྱིར་དེ་ནི་སླར་ཡང་མི་སྣང་འགྱུར། །
Suppose the earth became completely free from all uneven places, gaps, and dirt
And were a surface of clear and spotless beryl, with the stainless qualities of a jewel, splendid, and even.
Due to its purity, a reflection of the array of the abode of the lord of gods, Indra [himself], and the maruts would appear in it,
But since the earth would gradually lose those qualities, [that reflection] would disappear again.
Si la terre, débarrassée de tous ses lieux inquiétants,
Prenait la belle clarté d’un pur lapis, si elle devenait lisse
et présentait les perfections d’un joyau,
Elle serait si pure que les divers séjours divins
et la forme des dieux et de leur seigneur pourraient s’y refléter.
Mais peu à peu le sol perdrait ces qualités,
et les reflets dont il se parait disparaîtraient.

RGVV Commentary on Verse IV.27

།བརྒྱ་བྱིན་དུ་སྣང་བ་བཞིན་ནོ་ཞེས་བྱ་བ་ནི། ཇི་{br}ལྟར་བཻ་ཌཱུར་དག་པ་ཡི། །རང་བཞིན་ས་སྟེངས་འདིར་འགྱུར་ཏེ། །དག་ཕྱིར་ལྷ་ཡི་དབང་པོ་དེར། །ལྷ་ཡི་བུ་མོའི་ཚོགས་དང་བཅས། །རྣམ་པར་རྒྱལ་བའི་ཁང་བཟངས་དང་། །ལྷ་གནས་དེ་ལས་གཞན་དག་དང་། །དེ་ཡི་གཞལ་ཡས་སྣ་ཚོགས་དང་། །ལྷ་རྫས་རྣམ་མང་དེ་{br}མཐོང་ངོ། །དེ་ནས་སྐྱེས་པ་བུད་མེད་ཚོགས། །ས་ཡི་སྟེང་ན་གནས་པ་རྣམས། །སྣང་བ་དེ་ནི་མཐོང་གྱུར་ཏེ། །ངེད་ཀྱང་རིང་པོར་མི་ཐོགས་པར། །ལྷ་དབང་འདི་འདྲར་གྱུར་ཅིག་ཅེས། །འདི་འདྲའི་སྨོན་ལམ་འདེབས་བྱེད་ཅིང་། །དེ་ཐོབ་དོན་དུ་དགེ་བ་ནི། །ཡང་

དག་བླངས་ཏེ་གནས་པར་འགྱུར། །དེ་དག་དགེ་བའི་ལས་དེས་ན། །འདི་སྣང་ཙམ་ཞེས་དེ་ལྟ་བུར། །ཤེས་པ་མེད་ཀྱང་ས་སྟེང་ན། །འཕོས་ཏེ་ལྷར་ནི་སྐྱེ་བར་འགྱུར། །སྣང་བ་དེ་ནི་ཤིན་ཏུ་ཡང་། །རྟོགས་པ་མེད་ཅིང་གཡོ་བ་མེད། །དེ་ལྟ་མོད་ཀྱི་ས་སྟེངས་ན། །{br}དོན་ཆེན་གྱིས་ནི་ཉེ་བར་གནས། །དེ་བཞིན་དད་སོགས་དྲི་མེད་ཅན། །དད་སོགས་ཡོན་ཏན་སྒོམ་པ་ཡི། །རང་སེམས་ལ་སྣང་རྫོགས་སངས་རྒྱས། །མཚན་དང་དཔེ་བྱད་དང་ལྡན་པ། །འཆག་པ་དང་ནི་བཞེངས་པ་དང་། །བཞུགས་པ་དང་ནི་གཟིམས་པ་དང་། །སྤྱོད་ལམ་སྣ་{br}ཚོགས་མཛེས་པ་ཅན། །ཞི་བའི་ཆོས་ནི་གསུང་བ་དང་། །མི་གསུང་མཉམ་པར་གཞག་གྱུར་པ། །ཆོ་འཕྲུལ་རྣམ་པ་སྣ་ཚོགས་དག །མཛད་པ་གཟི་མདངས་ཆེན་པོ་ཅན། །སེམས་ཅན་རྣམས་ཀྱིས་མཐོང་བར་འགྱུར། །དེ་མཐོང་ནས་ཀྱང་འདོད་ལྡན་པ། །སངས་རྒྱས་ཉིད་ཕྱིར་རབ་{br}སྦྱོར་ཏེ། །དེ་རྒྱུ་ཡང་དག་བླངས་ནས་ནི། །འདོད་པའི་གོ་འཕང་ཐོབ་པར་བྱེད། །སྣང་བ་དེ་ནི་ཤིན་ཏུ་ཡང་། །རྟོག་མེད་གཡོ་བ་མེད་པ་ཉིད། །དེ་ལྟ་ན་ཡང་འཇིག་རྟེན་ན། །དོན་ཆེན་པོས་ནི་ཉེ་བར་གནས། །འདི་ནི་རང་སེམས་སྣང་བ་ཞེས། །སོ་སོའི་སྐྱེ་བོས་མི་ཤེས་མོད། །དེ་ལྟ་ན་{br}ཡང་གཟུགས་མཐོང་སྟེ། །དེ་དག་ལ་ནི་དོན་ཡོད་འགྱུར། །རིམ་གྱིས་དེ་མཐོང་ལ་བརྟེན་ནས། །ཐེག་པ་འདི་ལ་གནས་པ་རྣམས། །ནང་གི་དམ་པའི་ཆོས་སྐུ་ནི། །ཡེ་ཤེས་མིག་གིས་མཐོང་བར་འགྱུར། །ཇི་ལྟར་ས་ཀུན་དམན་པའི་གནས་གཞན་དང་བྲལ་དྲི་མེད་བཻ་ཌཱུརྱ། །གསལ་མཛེས་{br}ནོར་བུའི་ཡོན་ཏན་དྲི་བྲལ་དཔལ་ལྡན་སྟེང་ནི་མཉམ་གྱུར་ཏེ། །དག་ཕྱིར་དེར་ནི་ལྷ་དག་གནས་ཚོགས་ལྷ་དབང་ལྷ་ཡི་གཟུགས་ཤར་ཏེ། །རིམ་གྱིས་ས་ཡི་ཡོན་ཏན་བྲལ་ཕྱིར་དེ་ནི་སླར་ཡང་མི་སྣང་འགྱུར། །དེ་དངོས་ཐོབ་ཕྱིར་བསྙེན་གནས་བརྟུལ་ཞུགས་ངེས་པར་སྦྱིན་སོགས་ལ་ཕྱོགས་པ། །{br}བུད་མེད་སྐྱེས་ཚོགས་སྨོན་པའི་སེམས་ཀྱིས་མེ་ཏོག་ལ་སོགས་འཐོར་བ་ལྟར། །དག་པའི་བཻ་ཌཱུརྱ་འདྲ་སེམས་ལ་སྣང་བའི་ཐུབ་དབང་ཐོབ་བྱའི་ཕྱིར། །རབ་དགའི་སེམས་ལྡན་རྒྱལ་བའི་སྲས་རྣམས་དེ་བཞིན་སེམས་རབ་སྐྱེད་པར་བྱེད། །ཇི་ལྟར་བཻ་ཌཱུར་ས་གཞི་གཙང་མ་ལ། །ལྷ་

དབང་ལུས་ཀྱི་གཟུགས་བརྙན་སྣང་བ་ལྟར། །དེ་བཞིན་འགྲོ་སེམས་ས་གཞི་གཙང་མ་ལ། །ཐུབ་པའི་དབང་པོའི་སྐུ་ཡི་གཟུགས་བརྙན་འཆར། །འགྲོ་བར་གཟུགས་བརྙན་འཆར་ནུབ་རྙོག་མེད་དང་། །རྙོག་པའི་རང་སེམས་རབ་འཇུག་དབང་གིས་འཇུག །ཇི་ལྟར་འཇིག་རྟེན་དག་ན་{br}གཟུགས་སྣང་ལྟར། །དེ་བཞིན་ཡོད་དང་ཞིག་ཅེས་དེ་མི་ལྟ།

Other English translations

Obermiller (1931) [11]
Suppose the whole of the earth would become
Free from all unevenness and stain,
And grow smooth, shining and pure
Like a clear and beautiful Vaiḍūrya stone.
And, owing to its purity, the numerous abodes of the gods
And the form of Indra would appear on it;
But, as this surface would gradually lose its smoothness,
The vision (thereon) would subsequently disappear.
Takasaki (1966) [12]
Suppose, the earth, having become completely free from unevenness
And having become pure from within, would be as clear and white
As the Vaiḍūrya stone, [because of its] being possessed of
The immaculate qualities of jewel and of pure even surface;
And, owing to its purity, there would appear on its [surface]
The palace of Indra occupied by gods around him as a vision,
But, as this earth would gradually lose its qualities,
The vision [thereof] would subsequently disappear.
Fuchs (2000) [13]
If the whole earth became rid of fearful places
and turned into an even surface of lapis lazuli
that was flawless, radiant, and beautiful,
having a gem's qualities and unstained luster,
various divine abodes and the form of their Lord
would shine forth within it because of its purity.
Then, as the earth gradually lost these properties,
they would be invisible again and appear no more.

Textual sources

Commentaries on this verse

Academic notes

  1. Digital Sanskrit Buddhist Canon Unicode Input
  2. Digital Sanskrit Buddhist Canon Unicode Input
  3. Brunnhölzl, Karl. When the Clouds Part: The Uttaratantra and its Meditative Tradition as a Bridge between Sūtra and Tantra. Boston: Snow Lion Publications, an imprint of Shambhala Publications, 2014.
  4. D100, fols. 278b.6–280b.1.
  5. DP "yāna."
  6. I follow MB saddharmakāyam adhyātmaṃ (corresponding to DP nang gi dam pa’i chos sku) against J saddharmakāyaṃ madhyasthaṃ.
  7. With Schmithausen and against Takasaki, I take the compound °viṣamasthānāntaramala as consisting of viṣamasthāna, antara, and mall.
  8. VT (fol. 16r4) glosses śubhra as "clear, transparent" (svacchā). Śubhra can also mean "radiant," "splendid," "spotless," and "bright"; DP have mazes pa.
  9. I follow Schmithausen’s suggested reading of MB surapatibhavanavyūhendramarutām against J surapatibhavanaṃ māhendramarutām, with °vyūha being supported by D tshogs (P mistakenly has sna tshogs instead of gas tshogs). The maruts are the storm gods who are the retinue of Indra.
  10. I follow de Jong’s suggested reading cittāny udpādayanti (supported by D seems rab bskyed byed; P mistakenly has gshegs instead of seems) against J cittān vyutpādayanti and Chowdury’s "correction" citrāṇy utpādayanati (see de Jong 1968, 50). Obviously, this refers to all the kinds of mind-sets that represent or flow from bodhicitta.
  11. Obermiller, E. "The Sublime Science of the Great Vehicle to Salvation Being a Manual of Buddhist Monism." Acta Orientalia IX (1931), pp. 81-306.
  12. Takasaki, Jikido. A Study on the Ratnagotravibhāga (Uttaratantra): Being a Treatise on the Tathāgatagarbha Theory of Mahāyāna Buddhism. Serie Orientale Roma 33. Roma: Istituto Italiano per il Medio ed Estremo Oriente (ISMEO), 1966.
  13. Fuchs, Rosemarie, trans. Buddha Nature: The Mahayana Uttaratantra Shastra. Commentary by Jamgon Kongtrul and explanations by Khenpo Tsultrim Gyamtso. Ithaca, N. Y.: Snow Lion Publications, 2000.