Verse IV.58

From Buddha-Nature
Ratnagotravibhāga Root Verse IV.58

Verse IV.58 Variations

सूर्ये यथा तपति पद्मगणप्रबुद्धिर् एकत्र कालसमये कुमुदप्रसुप्तिः
बुद्धिप्रसुप्तिगुणदोषविधावकल्पः सूर्यो ऽम्बुजेष्व् अथ च तद्वद् इहार्यसूर्यः
E. H. Johnston as input by the University of the West.[1]
sūrye yathā tapati padmagaṇaprabuddhir ekatra kālasamaye kumudaprasuptiḥ
buddhiprasuptiguṇadoṣavidhāvakalpaḥ sūryo ’mbujeṣv atha ca tadvad ihāryasūryaḥ
E. H. Johnston as input by the University of the West.[2]
།ཇི་ལྟར་ཉི་མས་གདུངས་པའི་དུས་གཅིག་ཚེ་ཉིད་ལ།
།པད་སོགས་རྒྱས་དང་ཀུ་མུ་ཏ་ནི་རབ་ཟུམ་པ།
།ཆུ་སྐྱེས་བྱེ་དང་ཟུམ་པའི་ཡོན་ཏན་སྐྱོན་དག་ལ།
།ཉི་མ་རྟོག་མེད་འདིར་ནི་འཕགས་པའི་ཉི་དེ་བཞིན།
When the sun warms them, the hosts of lotuses bloom
And kumuda [flowers] close at the very same time.
However, just as the sun does not think about the blooming and closing of these
Water-born [flowers] as being a quality or a flaw, the sun of the noble one here [does not think thus either].
Le soleil brûle tout. Au même instant, le lotus et d’autres fleurs
S’ouvrent tandis que le nénuphar blanc se referme.
Ces [fleurs] nées de l’eau ont la qualité de s’ouvrir
et le défaut de se refermer,
Mais l’astre n’y pense pas : de même le soleil de l’être sublime.

RGVV Commentary on Verse IV.58

།ཉི་མ་བཞིན་ཞེས་བྱ་བ་ནི། ཇི་ལྟར་ཉི་མས་གདུངས་པ་དུས་གཅིག་ཚེ་ཉིད་ལ། །པད་སོགས་རྒྱས་དང་ཀུ་མུ་ཏ་ནི་{br}རབ་ཟུམ་པ། །ཆུ་སྐྱེས་འབྱེད་དང་ཟུམ་པའི་ཡོན་ཏན་སྐྱོན་དག་ལ། །ཉི་མ་རྟོག་མེད་འདིར་ནི་འཕགས་པའི་ཉིད་དེ་བཞིན།

Other English translations

Textual sources

Commentaries on this verse

Academic notes

  1. Digital Sanskrit Buddhist Canon Unicode Input
  2. Digital Sanskrit Buddhist Canon Unicode Input
  3. Brunnhölzl, Karl. When the Clouds Part: The Uttaratantra and its Meditative Tradition as a Bridge between Sūtra and Tantra. Boston: Snow Lion Publications, an imprint of Shambhala Publications, 2014.
  4. Jñānālokālaṃkārasūtra, D100, fols. 284b.5–286a.7.
  5. Kumuda flowers are edible white water-lilies (nymphaea esculenta), which bloom at night and close their leaves during the day.